برچسب: تغییرات نرخ جهانی فولاد و سنگ آهن

  • 20 عنصر در ترکیب فولاد آلیاژی

    20 عنصر در ترکیب فولاد آلیاژی

    خصوصیات ۲۰ عنصر در ترکیب فولاد آلیاژی

    ۲۰ عنصر در ترکیب فولاد آلیاژی که برای بهبود ویژگی‌های مکانیکی فولاد به ترکیب آن اضافه می‌شوند. فولاد به عنوان یک آلیاژ از آهن و کربن تشکیل شده است، اما برای بهبود ویژگی‌های مکانیکی آن، عناصر آلیاژی مختلف به آن اضافه می‌شوند.

    به طور کلی، افزودن عناصر آلیاژی به فولاد باعث بهبود خواص مکانیکی آن شده و ویژگی‌های مختلف از جمله استحکام، سختی، دوام، و مقاومت به خوردگی را تغییر می‌دهد. برخی از این عناصر عبارتند از:

    1. سیلیکون: سیلیکون معمولاً برای کاهش نقطه ذوب و بهبود خواص جریان فولاد استفاده می‌شود.
    2. منگنز (Manganese): افزودن منگانز به فولاد می‌تواند قابلیت خمش، سختی، و مقاومت به خوردگی را افزایش دهد.
    3. کروم (Chromium): کروم به فولاد مقاومت به خوردگی و اکسیداسیون را افزایش می‌دهد. همچنین، با افزایش مقدار کروم، خواص ضدزنگ و ضدسایشی بهبود می‌یابد.
    4. نیکل (Nickel): نیکل افزایش قابلیت خمش، مقاومت به خوردگی، و مقاومت در برابر دما را فراهم می‌کند.
    5. مولیبدن (Molybdenum): مولیبدن می‌تواند مقاومت به خوردگی، مقاومت در برابر خستگی، و مقاومت در دماهای بالا را افزایش دهد.
    6. وانادیوم (Vanadium): افزودن وانادیوم به فولاد می‌تواند سختی، استحکام، و پایداری حرارتی را افزایش دهد.
    7. تیتانیوم (Titanium): تیتانیوم می‌تواند ساختار داخلی فولاد را بهبود داده و مقاومت به خوردگی را افزایش دهد.
    8. آلومینیوم (Aluminum): آلومینیوم به مقاومت در برابر اکسیداسیون و افزایش قابلیت پذیری حرارتی کمک می‌کند.
    9. سیلیسیم (Silicon): افزودن سیلیسیم می‌تواند سختی و استحکام فولاد را افزایش دهد.
    10. فسفر (Phosphorus) و گوگرد (Sulfur): این دو عنصر ممکن است به عنوان عناصر افزودنی کنترل شوند تا ویژگی‌های مکانیکی را تنظیم کنند.
    11. زیرکونیوم (Zirconium): زیرکونیوم به عنوان یک عنصر آلیاژی استفاده می‌شود تا بهبود خواص حرارتی و مقاومت به خستگی فولاد را افزایش دهد.
    12. نیوبیوم (Niobium): نیوبیوم اغلب به عنوان عنصر آلیاژی در فولادهای با استحکام بالا و استفاده در شرایط دمایی بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
    13. تنگستن (Tungsten): تنگستن به عنوان یک عنصر آلیاژی در فولادهای سخت با استحکام بالا استفاده می‌شود.
    14. کبالت (Cobalt): کبالت به عنوان یک عنصر آلیاژی در برخی از فولادها جهت افزایش استحکام و مقاومت به خستگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
    15. آلویین‌ها (Alloys): علاوه بر این عناصر، برخی آلویین‌ها مانند فولادهای زنگ‌نزنده (Stainless Steel) که حاوی کروم و نیکل هستند، به منظور مقاومت به خوردگی و اکسیداسیون مورد استفاده قرار می‌گیرند.
    16. تصفیه‌کننده‌ها (Deoxidizers): عناصری مانند آلومینیوم و سیلیکون به عنوان تصفیه‌کننده‌ها به فولاد اضافه می‌شوند تا اکسیدهای زنگ زدگی مانند اکسید منگنز و سیلیکات را از فولاد حذف کرده و خواص آن را بهبود بخشند.
    17. کلسیم (Calcium) و سرباری (Boron): این عناصر به‌طور معمول به عنوان تقویت‌کننده‌ها در فولادها اضافه می‌شوند. آنها می‌توانند خواص مکانیکی فولاد را بهبود بخشیده و به تشکیل دانه‌های مخصوص و همگن کمک کنند.
    18. آلومینیوم ناخالص (Impure Aluminum): اضافه کردن آلومینیوم به فولاد می‌تواند خواص خنثی‌سازی گازهای جاذب (سازنده حباب) را افزایش دهد و تولید گازهای ناخالص در فولاد را کاهش دهد.
    19. زوت (Zoot): زوت به عنوان یک افزودنی آلیاژی در فولادهای خاص برای بهبود استحکام و مقاومت به خستگی به کار می‌رود.
    20. تیتانیوم (Titanium) و زیرالمنیوم (Zirconium): این عناصر به عنوان تصفیه‌کننده‌ها و نیز برای کنترل اندازه دانه‌بندی در ساختار فولادها اضافه می‌شوند.
    20 عنصر در ترکیب فولاد آلیاژی | ورق آلیاژی | آلیاژهای فولادی

    کاربرد هرکدام از ۲۰ عنصر در ترکیب فولاد آلیاژی در صنعت

    1. منگانز (Manganese):
      • کاربرد: در تولید فولادهای ساختمانی، قطعات خودرو، و لوله‌ها.
      • تأثیر: افزایش سختی و استحکام، کنترل دانه‌بندی.
    2. کروم (Chromium):
      • کاربرد: در فولادهای زنگ‌نزنده (استنلس استیل) برای مقاومت به خوردگی و اکسیداسیون.
      • تأثیر: افزایش مقاومت به خوردگی و حفاظت از اکسیداسیون.
    3. نیکل (Nickel):
      • کاربرد: در تولید فولادهای زنگ‌نزنده و فولادهای خاص با استحکام بالا.
      • تأثیر: افزایش استحکام و مقاومت به خوردگی.
    4. مولیبدن (Molybdenum):
      • کاربرد: در فولادهای خاص مقاوم به حرارت، فولادهای خاص با استحکام بالا.
      • تأثیر: افزایش مقاومت به حرارت و خستگی.
    5. وانادیوم (Vanadium):
      • کاربرد: در ساخت قطعات خودرو، ابزارهای برش، و قطعات متحرک.
      • تأثیر: افزایش سختی و استحکام، کنترل دانه‌بندی.
    6. تیتانیوم (Titanium):
      • کاربرد: در صنعت هوا و فضا، خودروسازی، و صنعت نفت و گاز.
      • تأثیر: کاهش وزن، مقاومت به حرارت و خوردگی.
    7. آلومینیوم (Aluminum):
      • کاربرد: در ساخت قطعات خودرو، هواپیما، و صنعت بسته‌بندی.
      • تأثیر: کاهش وزن، مقاومت به خوردگی.
    8. آلویین‌های زنگ‌نزنده (Stainless Steel):
      • کاربرد: در تولید وسایل آشپزخانه، تجهیزات پزشکی، و صنایع شیمیایی.
      • تأثیر: مقاومت به خوردگی و اکسیداسیون.
    9. سیلیسیم (Silicon):
      • کاربرد: در تولید فولادهای ابزار، فولادهای الکتریکی، و قطعات خودرو.
      • تأثیر: افزایش سختی، کاهش تاثیر زنگ زدگی.
    10. فسفر (Phosphorus) و گوگرد (Sulfur):
      • کاربرد: در تنظیم خواص فولاد و بهبود عملکرد فرآیندهای تولید.
      • تأثیر: کنترل دانه‌بندی، تأثیر بر خواص مکانیکی.
    11. زیرکونیوم (Zirconium):
      • کاربرد: در فولادهای خاص با استحکام بالا و در برخی از صنایع هسته‌ای.
      • تأثیر: افزایش استحکام و مقاومت به حرارت.
    12. نیوبیوم (Niobium):
      • کاربرد: در فولادهای خاص با استحکام بالا و در برخی از صنایع هوافضا.
      • تأثیر: افزایش استحکام و مقاومت به حرارت.
    13. تنگستن (Tungsten):
      • کاربرد: در فولادهای سخت با استحکام بالا، ابزارهای برش، و ابزارهای مقاوم.
      • تأثیر: افزایش سختی و استحکام.
    14. کبالت (Cobalt):
      • کاربرد: در فولادها و آلیاژهای مقاوم به حرارت و خستگی، ابزارهای سخت.
      • تأثیر: افزایش استحکام و مقاومت به حرارت.
    15. تصفیه‌کننده‌ها (Deoxidizers):
      • کاربرد: در تصفیه فولادها از اکسیدهای زنگ‌زدگی و بهبود دهنده خواص مکانیکی.
      • تأثیر: حذف اکسیدها، بهبود دانه‌بندی و خواص مکانیکی.
    16. آلومینیوم ناخالص (Impure Aluminum):
      • کاربرد: در کاهش میزان گازهای جاذب در فولادها.
      • تأثیر: کاهش گازهای ناخالص در فولاد.
    17. زوت (Zoot):
      • کاربرد: در فولادهای خاص با استحکام بالا.
      • تأثیر: افزایش استحکام.
    18. کلسیم (Calcium) و سرباری (Boron):
      • کاربرد: در فولادهای تقویت شده و بهبود دهنده خواص مکانیکی.
      • تأثیر: افزایش تنش، بهبود دانه‌بندی و خواص مکانیکی.
    19. زیرالمنیوم (Zirconium) و تیتانیوم (Titanium):
      • کاربرد: در کنترل اندازه دانه‌بندی و تصفیه فولاد.
      • تأثیر: بهبود دانه‌بندی و خواص مکانیکی.
    20. آلومینیوم (Aluminum) و آلویین‌های زنگ‌نزنده (Stainless Steel):
      • کاربرد: در تولید وسایل آشپزخانه، تجهیزات پزشکی، و صنایع شیمیایی.
      • تأثیر: مقاومت به خوردگی، سبکی و ظاهر زیبا.
    21. سیلیکون (Silicon):
      • کاربرد: در فولادهای الکتریکی، فولادهای ابزار، و قطعات خودرو.
      • تأثیر: افزایش سختی، کاهش تأثیر زنگ زدگی.
    22. فسفر (Phosphorus) و گوگرد (Sulfur):
      • کاربرد: در کنترل خواص فولاد و بهبود عملکرد فرآیندهای تولید.
      • تأثیر: کنترل دانه‌بندی، تأثیر بر خواص مکانیکی.
    23. زیرکونیوم (Zirconium):
      • کاربرد: در فولادهای خاص با استحکام بالا و در برخی از صنایع هسته‌ای.
      • تأثیر: افزایش استحکام و مقاومت به حرارت.
    24. نیوبیوم (Niobium):
      • کاربرد: در فولادهای خاص با استحکام بالا و در برخی از صنایع هوافضا.
      • تأثیر: افزایش استحکام و مقاومت به حرارت.
    25. تنگستن (Tungsten):
      • کاربرد: در فولادهای سخت با استحکام بالا، ابزارهای برش، و ابزارهای مقاوم.
      • تأثیر: افزایش سختی و استحکام.
    26. کبالت (Cobalt):
      • کاربرد: در فولادها و آلیاژهای مقاوم به حرارت و خستگی، ابزارهای سخت.
      • تأثیر: افزایش استحکام و مقاومت به حرارت.

    فولاد آلیاژی دارای ترکیبات مختلف است که بسته به نوع و مقدار عناصر آلیاژگیر، خواص منحصر به فردی پیدا می‌کند. از جمله عناصر آلیاژگیر رایج در فولاد آلیاژی ممکن است کروم برای افزایش مقاومت به خوردگیر، نیکل برای افزایش استحکام و تغییرات در خواص حرارتی، منگنز برای بهبود قابلیت جوشکاری و سخت کاری، و مولیبدن برای افزودن استحکام و سختی باشد

    همانطور که در بالا بیان کردیم عناصر زیادی می‌توانند در ترکیب با فولاد به کار برده شوند و هریک در اهداف مورد نظر برای تولید آن نوع از فولاد آلیاژی جایگاه خود را دارد و آلیاژ نهایی را برای آن کاربرد مخصوص آماده می کند.

    گروه مجله صنعت فولاد

    مقالات مرتبط

  • افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد در آغاز سال 2024

    افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد در آغاز سال 2024

    روند افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد با افزایش تقاضای فولادسازان پس از تعطیلات سال نو حمایت شد. در دنیای امروز، نقش ضایعات فولاد در زمینه توسعه پایدار و استفاده کارآمد از منابع به طور فزاینده‌ای حیاتی می‌شود. تعداد فزاینده‌ای از کشورهای توسعه یافته براساس تمرکز فزاینده بر مسائل زیست محیطی و کاهش سریع منابع طبیعی، محدودیت‌های صادراتی را بر مواد خام مربوطه اعمال می‌کنند. استفاده مجدد از ضایعات فلزی به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و مصرف انرژی کمک می‌کند و آن را به یک عنصر مهم در استراتژی‌های تولید پایدار تبدیل می‌کند.

    افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد | قیمت جهانی ضایعات فولاد در آغاز سال 2024 افزایش یافت | ضایعات فلزی | مواد خام

    وضعیت فعلی بازار ضایعات جهانی

    در ابتدای سال، بازار ضایعات اروپا با افزایش تقاضای فولادسازان داخلی و افزایش صادرات پس از تعطیلات شاهد افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد در آغاز سال ۲۰۲۴ به طور متوسط بود. با این حال، این روند موقتی بود و حداکثر افزایش قیمت بسته به منطقه در محدوده ۵-۲۰ یورو در هر تن باقی ماند.

    در دو هفته اول ژانویه، فولادسازان اروپایی فعالانه ذخایر مواد خام خود را دوباره پر کردند که منجر به کاهش قیمت خرید در نیمه دوم ماه شد. در آلمان، قیمت ضایعات E3 در مقایسه با دسامبر گذشته ۲.۸ درصد افزایش یافت و به ۳۴۵-۳۷۰ یورو در تن رسید، در حالی که در ایتالیا قیمت ضایعات E8 با ۵٪ افزایش به ۳۸۰-۴۲۰ یورو در تن رسید.

    در منطقه بنلوکس، قیمت ضایعات HMS 80:20 در ژانویه ۲۰۲۴ نسبت به قیمت پایان دسامبر ۱.۵ درصد افزایش یافت و به ۳۳۰-۳۴۰ یورو در هر تن رسید. این افزایش قیمت بین ۱۹ تا ۲۶ ژانویه در حالی رخ داد که در سه هفته اول سال شاهد ثبات قیمت‌ها بودیم.

    قیمت ضایعات HMS 1/2 (80:20) در روتردام در ژانویه تنها ۱ درصد افزایش یافت و به ۳۸۵-۳۸۸ دلار در تن رسید، زیرا قیمت‌ها ۱.۵ درصد نسبت به هفته قبل از ۳۹۴ به ۳۹۳ دلار در هر تن در هفته ژانویه کاهش یافت.

    در حال حاضر، وضعیت و روند در اکثر مناطق اروپا اساساً یکسان است. اکثر مصرف کنندگان در تلاش هستند تا مواد خام را در منطقه خود بیابند، زیرا هزینه‌های حمل و نقل به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. برخی کارخانه‌های فولاد بر کاهش قیمت‌های خرید مواد اولیه تاکید می‌کنند و دلیل آن را هزینه‌های بالای تولید و تقاضای ضعیف برای محصولات نهایی عنوان می‌کنند. شرکت‌های تدارکات ضایعات نیز به نوبه خود با چنین پیشنهاداتی مخالف هستند، زیرا سرعت جمع‌آوری مواد اولیه نسبتاً کند است و زمان تحویل تا یک ماه می‌رسد.

    به طور کلی، وضعیت بازار ضایعات اروپا تا حد زیادی به تقاضای مواد خام در ترکیه، مقصد اصلی صادرات شرکت‌های ضایعات اتحادیه اروپا بستگی دارد که در دو سال گذشته کاملاً نوسان داشته است. اتحادیه اروپا طی ۱۱ ماه سال ۲۰۲۳، ۹.۵۳ میلیون تن ضایعات به ترکیه صادر کرد (۵۴.۴ درصد از کل صادرات ضایعات).

    افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد

    در ژانویه، قیمت ضایعات HMS 1/2 (80:20) در ترکیه با ۱.۲ درصد افزایش نسبت به قیمت در پایان دسامبر ۲۰۲۳ – به ۴۱۹-۴۲۱ دلار در هر تن CFR رسید. در همان زمان، در اواسط ماه، زمانی که تقاضا در اوج خود بود، قیمت‌ها به ۴۲۵-۴۲۷ دلار در هر تن رسید. از آن زمان به بعد قیمت‌ها به تدریج کاهش یافت.

    نیمه اول ژانویه با افزایش خرید فولادسازان ترکیه مانند وضعیت اتحادیه اروپا همراه بود. رزروهای زیادی در ده روز اول ماه انجام شد. با این حال، بازار بعداً آرام شد و مصرف کنندگان پس از برآورده شدن نیاز فوری به مواد خام، شروع به ارزیابی چشم اندازهای پیش رو کردند. برخی از فعالان بازار پیش بینی کردند که افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد می تواند به ۴۳۰ دلار در هر تن نیز برسد.

    فولادسازان ترکیه در خرید مواد خام محتاط هستند و با افزایش شدید قیمت‌ها مقابله می‌کنند، زیرا هنوز با مشکلات نقدینگی جدی مواجه هستند. اگرچه قیمت انرژی برای صنعت ترکیه ثابت است، افزایش هزینه‌های نیروی کار و حمل و نقل فشار قابل توجهی بر صنعت وارد می‌کند. علاوه بر این، تقاضای داخلی برای فولاد در شرایط فعلی اقتصادی نوسان دارد که این امر در حجم خرید مواد اولیه منعکس شده است. فولادسازان فقط سهام کوچکی را نگه می دارند تا بتوانند به سرعت به تغییرات بازار پاسخ دهند.

    به دلیل مشکلات فروش فولاد نورد در بازارهای داخلی و صادراتی، فعالیت تجارت ضایعات در ترکیه در پایان ژانویه کم بود. شرکت های فولادی علیرغم نیاز به مواد اولیه اسفندماه از خرید خودداری می‌کنند. تامین کنندگان نیز به نوبه خود با آگاهی از نیازهای فولادسازان و سرعت پایین جمع آوری، عجله‌ای برای کاهش قیمت ندارند.

    صادرکنندگان کشورهای بنلوکس مطمئن هستند که قیمت مواد خام برای فولادسازان ترکیه به کمتر از ۳۶۰ دلار در تن نخواهد رسید. در ایالات متحده، عرضه به دلیل شرایط آب و هوایی بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش یافته است که به حفظ قیمت‌ها در سطح فعلی نیز کمک می‌کند. فولادسازان ترکیه همچنان بر خرید ضایعات در اتحادیه اروپا با قیمت کمتر از ۴۲۰ دلار در هر تن CFRمتمرکز هستند.

    در حالی که کارخانه ها روند افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد را غیرقابل تحمل می دانند، تامین کنندگان سطوح پایین تر را قابل اجرا نمی دانند. فولادسازان ترکیه با بازگشت به بازار احتمالاً با مذاکرات دشواری برای خرید ضایعات روبرو خواهند شد.

    چشم انداز

    انتظار می‌رود قیمت‌ها در بازار ضایعات اتحادیه اروپا در ماه فوریه تا حد زیادی ثابت بماند و بسته به نیاز کارخانه‌های فولاد، نوسانات نزولی جزئی داشته باشد. تامین کنندگان محلی پیش بینی می کنند تقاضا برای حجم زیادی از مواد خام از ترکیه و شمال آفریقا برای تحویل در ماه مارس بهبود یابد. این باعث افزایش رقابت و افزایش سطح قیمت می شود، زیرا عرضه کاملا محدود است.

    در بازار ایالات متحده، روند مشابه اتحادیه اروپا است، زیرا فولادسازان محلی به دلیل تقاضای ضعیف برای محصولات نهایی و مقاومت بازار در برابر قیمت های فولادی نورد بالاتر، سعی در کاهش قیمت مواد خام خواهند داشت.

    در ترکیه، چشم انداز تجارت بر اساس ظرفیت فولادسازان محلی تعیین می شود که به فروش فولاد و عوامل اقتصادی بستگی دارد. تقاضای ترکیه تأثیر مستقیمی بر تنظیم قیمت در اتحادیه اروپا و ایالات متحده یا افزایش قیمت جهانی ضایعات فولاد خواهد داشت.

    منابع

    Steelorbis

    گروه خبر آهن جهان

  • تغییرات نرخ جهانی #فولاد و #سنگ_آهن

    تغییرات نرخ جهانی #فولاد و #سنگ_آهن

    تغییرات نرخ جهانی #فولاد و #سنگ_آهن در یک سال اخیر / ۶ بهمن ۱۳۹۷

    گروه خبر آهن جهان